Sushibowl

Met een bijna twee-en-een-half jarige in huis worden er al eens dutjes overgeslagen. Meestal worden die dutjesloze middagen gevolgd door een cranky kindje en een hopeloze achterstand bij het avondeten, zo rond een uur of zes. Yay! Ouderschap! Maar, soms, soms heb ik chance en dan plan ik eten dat toch wel wat werk kost op een dag dat Olivia meer dan twee uur slaapt. De laatste keer dat ik van sushibowl deed was het zo'n geluksdag. 

Sushibowl kan héél gemakkelijk en snel op tafel staan omdat je gewoon wat groentjes snijdt en je je niet bezig houdt met het gepriegel van het rollen. Maar als ge all out gaat, dan heb je toch wel even werk... 't Goeie is wel dat ook dit gerecht weer héél erg 1 keer moeite, 2 keer eten is. Ik blijf het zeggen, 't is mijn ultieme mamatip. Op dag twee kan je -mits toevoeging van wat voorverpakte sla en geitenkaas/mozzarella- op minder dan 15 minuten een slaatje op tafel toveren. Want zeg nu zelf, een vinaigrette maken en kaas en sla uit de verpakking halen dat is nu niet het zwaarste werk hé.

Nodig:

-groentjes, in ons geval: komkommer - avocado - radijsjes - lenteui - wortels - paprika - tomaat

-1/2 kg. rijst en om die te bewerken: suiker - mirin - rijstazijn - zout

-tofu en/of eitjes, mijn vis-etend liefje at er nog wat gerookte zalm bij en Kelly gaat voor kikkererwten las ik 

-sojasaus en wasabi om het af te maken

Bereiding:

Begin met het koken van de rijst zoals op de verpakking staat. De hoeveelheid pasta en rijst die ik nodig heb juist kunnen inschatten, daar ben ik écht héél slecht in. Ik denk dat ik volgende keer voor iets minder dan een half pak ga voor ons drie (restje als lunch op dag twee ingerekend). Terwijl de rijst kookt breng je in een pannetje volgend mengsel aan de kook.

5 eetlepels rijstazijn

1 eetlepel mirin

2.5 à 3 eetlepels suiker

0.5 eetlepel zout

De verhoudingen voor dit mengsel vind ik ook altijd zo'n beetje een gok, maar de laatste keer was ik tevreden. Ik baseerde me de laatste paar keer losjes op de verhoudingen van Nele, al paste ik het zout wel drastisch aan, want dat vonden wij de vorige keer wat té. Wij zijn nu eenmaal niet zo'n zout-eters. Als de rijst is afgegoten dan kan je het mengsel -dat nu normaal ook wel volledig opgelost is- eronder mengen. Ik doe bij de rijst verder ook nog een kant-en-klaar zakje nori met geroosterde sesamzaadjes (hoera voor een Aziatische supermarkt op wandelafstand van mijn huis). 

Terwijl je de rijst laat afkoelen kan je groentjes snijden, tofu uit laten lekken en paneren, een eitje bakken,... En dan is het tijd om dit alles op tafel uit te stallen (en op een stoel te gaan staan om daar een foto van te nemen).

En je bord vol te laden. Eerst proper. 

En daarna wat minder proper.

En het allerbeste aan dutjes van meer dan twee uur is het aangename, vrolijke tafelgezelschap dat je gratis en voor niets, bij die uitgebreide kooktijd, krijgt. ♥

Rarara, wat zit er in Sarah?!

Wie hier deze zomer al oplettend meekeek, las dat het tweede puntje op de #zomervanolijfje-planning... een gender reveal party organiseren was! In één zin is dat: een feestje organiseren waar je het geslacht van je baby te weten komt (of als je het zelf al weet, meedeelt aan de verzamelde familie).

Wij besloten al snel dat de appeal van zo'n feestje is dat je de reacties van de toekomstige mama en papa in kwestie ziet. Wij kozen er dus voor om samen met de (over)grootouders, mijn zus en haar vriend het geslacht van babytwee te ontdekken. Alle redenen om te feesten zijn goed en zo'n reveal-feest leek ons in elk geval fijner, warmer en ook persoonlijker dan het van de gynaecoloog vernemen en vervolgens doorbellen.

Voor alle duidelijkheid, bij Olivia wisten wij het geslacht ook, maar kwam de familie niets te weten. Oh, hoe zalig was het om die 10e maart 's ochtends vroeg te bellen naar mijn (schoon)ouders en te zeggen, je kleinDOCHTER is geboren en ze heet Olivia! Maar nu hadden Michael en ik toch al een voorgevoel dat het een meisje zou zijn en door het geslacht te vertellen zouden we de metie, die dit keer geen metie is, en bomma's kunnen intomen qua kledingshopperij. Win-win enal zo'n reveal feest.

De manier waarop reveal feesten in zijn werk gaan is dat je de gynaecoloog het geslacht op een papiertje laat schrijven en dat je dat -zonder spieken!- bij je bakker afgeeft. De bakker maakt vervolgens een taart die aan de buitenkant neutraal is maar vanbinnen gevuld wordt met of blauwe of roze vulling (of in ons geval: blauwe bessen of aardbeien). Omdat een taart alleen uiteraard niet cool genoeg was zochten we online nog naar andere reveal-ideetjes en vonden we ook deze: waterpistolen!!!

We deden een snelle rondvraag in de familie en bleek dat de meesten konden op 15 augustus! Dat associëren wij hier met moederdag en óók met mooi weer, het waterpistolenidee bleef in onze hoofden rondspoken. We timeden de 20-weken echo voor de week vóór 15 augustus, vroegen aan een topcafé of we mochten binnenvallen met 10+ personen, kochten waterpistolen en véél spraychalk. Chanceke dat voor de deur van dat topcafé een plein is waar we naar hartenlust konden schieten! Voor alle zekerheid vroegen we onze favoriete taartenfee Evy of ze een reveal-taart wilde maken. Indien het slecht weer was konden we het zo ontdekken en deden we toch het waterpistolen-idee dan hadden we tenminste al gethematiseerde taart voor erna.

En toen... besloot de gynaecoloog de afspraak te verzetten (stresssssss!) maar konden we terecht bij Chiara. Zij was het die ons dichtgekleefde envelopjes gaf, eentje voor 'den album', eentje voor Bambi's mom en eentje voor vriend T., die de waterpistolen zou vullen.

Vandaag was het dan ein-de-lijk zover. Zo rond half twee vertrokken we gepakt en gezakt in onze 'slechte' kleren met reservekleren, handdoeken, waterpistolen, roze en blauwe bordjes van de Hema, gisteren in zenuwachtigheid gemaakte zwangeremevrouwen-koekjes én onze dichtgeplakte enveloppen met foto's van het geslacht van babytwee richting Mokkakapot. Iedereen was op post toen Evy binnenkwam met de taart. Wegens miezerregen én 3x een 80-plusser present schrapten we met pijn maar vooral zenuwachtigheid in ons hart het waterpistool-idee (sorry T.! Toch dank u dat je een uur van je leven hebt willen geven aan het vullen van onze pistolen!) en wat er toen gebeurde ziet u hier...

En dan ga ik nu nog wat nadenken over namen!!! 

#dezomervanolijfje - juli

Intussen is juli al meer dan een dikke week voorbij... Hoog tijd dus om wat nieuwe foto's te spammen van #dezomervanolijfje. 

Juli begon met een bezoekje aan het verre Landen. Het was een lange, warme autorit maar zolang je aan het eind van de rit bijna in je blootje met andermans speelgoed mag spelen is alles goed voor Olivia.

Ondanks de hittegolf mochten wij overigens meestal een vrolijke ochtendOlijf uit haar bedje halen. Nadat we eerst al soezende héél de stapel boeken van de avond voordien opnieuw gelezen hadden.

We gingen ook verschillende keren naar de exotische markt, ideaal want terwijl ik avondeten voorbereid smult Olijfje, olijfjes. (Hoe gaan wij ooit nog een even toepasselijke naam voor babytwee kunnen verzinnen?)

Hittegolf in't land betekent ook naar de tuin van de bommie verkassen en daar in't 'zwembaddeke' spelen...

En daarna op bezoek gaan bij de superbomma (want zij woont dichter bij de ijsjeswinkel!).

Al gingen we soms ook naar onze eigen achtertuin, de zoo! Hier had ik net foto's genomen van ons twee, maar stond Olivia erop om ook een foto van haar en de pinguïn te hebben. Zie ze lachen van contentement.

Nog meer zoo. Als abonnees kregen we 3 ritjes op de draaimolen gratis. Normaal gaan we op weekdagen en is de draaimolen niet open, maar nu het vakantie is, is het elke keer prijs.

Juli was ook potjestraining deel 885, rond haar tweede verjaardag (in maart) deed ze het supergoed, maar nu lijkt ze de interesse helemaal verloren. Voor alle duidelijkheid, haar zelfgemaakt fruitijsje met aardbei en munt moet wél pipi doen.

En als we niet van potjestraining deden dan speelden we met de poppen. Of met Olivia's nieuwe doktersset, Terwijl ik met mijn voeten omhoog lag, eentje ontstoken (ik heb er foto's van maar ze zijn niet zo aantrekkelijk) en de andere omgeslagen tijdens het vandetrapvallen met wasmand en gevouwen was. 

Iederéén moest eraan geloven.

De ziekte van moederlief betekende véél verhaaltjes en slaapjes op mama en véél speeltijd met papa. Namen leren van de amiibo's enzo.

Toen mijn voet al bijna beter was, was er een kleine week vakantie gepland, op bezoek bij vrienden en kleine vriendinnetjes. Waar we tijdens een lange middag buiten zitten besloten, dat we misschien toch maar eens moesten rondkijken voor een huis mét tuin. 

Verder kreeg ik tijdens mijn vakantie ook nog een kleine, maar goed getimede nestdrang-aanval: keuken uitgesorteerd, zolder opgeruimd, een masterlist van te regelen zaken voor babytwee arriveert, 3 zakken kleren naar moedervoormoeders en een volgeladen auto richting containerpark.

En dan was er Sfinks, ééntje om van het zomer todo-lijstje te schrappen. Olivia is 2 en ging al 3 keer. 

Van een die-hard gesproken. ♥

Juli mag tenslotte ook nog herinnerd worden voor het grote overlockspel. Voor de dayinthelife. Voor de verjaardagen...

Die van mijn mama, toen we de kinderboerderij bezochten.

en die van mijn papa, waar mijn zus de vreselijkste accidenten voorhad (gelukkig kwam alles goed dankzij dokter Olivia!).

En dan heb ik het nog niet gehad over mijn twee favoriete foto's van afgelopen maand. Olivia en haar superbomma's. Hartjes, zoveel hartjes. 

Meer #zomervanolijfje? hier!